एकदा खाली टिन थियो। एक समयमा, यो टिन तपाईंले भर्न अभ्यस्त गुडियाको खाली थाली हो, जसले सबैले चाहिएन्। टिनले कुनै कारणले बहुत दुखी थियो: यसले अब त्यस्तै अकेलो र त्यागिएको महसूस गर्थ्यो किनकि अब यसको साथमा केवल यसले पूरा हुने समयका स्मृति रहेका छन्। यो पुनः उपयोगी हुनको लागि आकाङ्क्षा गर्थ्यो र अस्तित्वको कारण खोज्दै थियो।
टिनले त्यसैले अनियमित रूपमा अवस्थान गर्न थालियो। यो किचनको फ्रेममा बिस्कुटको गन्ध छाड्ने ओवनको साथ ठेक्न थालियो। त्यसपछि एक दिन घटना घट्यो। एक यात्रा शुरू भयो, जसलाई वर्णन गर्नु पर्दैन कि यस्तो अन्य यात्रा थिएन। ८-अक्षरको शब्दको भूमिभित्र बस्ने किसिले टिन त्याग्ने थियो। यो गर्बज ट्रकको ट्र렁्कमा प्रवेश गर्थ्यो, जहाँ यसले अन्य गर्बजहरूसँग सङ्गे संपाटको दिशामा गर्ज्दै थियो। गरिब टिनले भयानक र बदतमिज यात्रा गर्थ्यो।
तर यसको अनुपस्थितिमा, कितानमा कति गर्म र सुखदायी थियो। संग्रहमा छैनन् भित्रै बेक गरिएका बिस्कुटहरूको गन्ध, र मिठाइहरूसँग हँसिरहेका आनन्दमय व्यक्तिहरू। के यसलाई धेरै दु:खी बनायो, किनकि जब म यी विशेष क्षणहरू याद गर्थ्यौं र तिनीहरूले कति खुश थिए... तब यो महसुस गर्थ्यो कि ती दिनहरू फेरि आउने छैन।
हालाँकि, जब सिन्दूर डम्पिङ्ग घासमा झाँक्दछ, कसैले पनि फेलिएको छैन। टिन मात्र आशा भरी वहाँ बस्दै र यदि कसैले वा कुनै चीजले भित्रै थप्पा हर्न आफ्नै तिनी पंचहरू हर्न आउने थिए भनेर जोडी उम्मीद गरिरहेको थियो। यसको स्वप्नमा केवल रमाइलो कुकीहरूसँग अलिङ्गन गर्न वा एक सुन्दर रसोइघरमा अनुस्वारी रहन थियो।
खाली टिनमा राइस्ट यसले मेर्फे अन्दर धेरै समयमा बढ्दै गएको थियो। यो निस्तेदै, फट्दै र अन्धकारमा गायब हुने भएको लाग्दैथ्यो। यो बहिर्वाहिनी राइस्टले ढक्दै र मार्टिनको सार्वत्रिक चमकीलो सतहलाई समयले नष्ट गर्दै थियो। त्यसको हँसी र सुखको ठाउँमा गर्मी भरिएको थियो, जसले बढी नभई गएरहेको लाग्दैथ्यो।
उनकी आमा त्योलाई पर्देसँग एक पुरानो टिनमा राख्दै हाल्यो, जसलाई एक दिन सुफ्को बहेको बादले डुम्पिङ्गमा उड्डाएर उनीहरूका सबै प्लास्टिक कपडाहरूलाई उलट्यो। त्यो अन्य कच्चाहरूमा धक्का दिएर मूक ढिम्डाहरूसँग ढिम्डायो। तालिको थार एक शोकपूर्ण थार थियो र खाली टिनले त्यसको आपूंको प्रतिध्वनि सुन्थ्यो। त्यसको एकमात्र कामना छ भएको बेलामा पछाड फर्काउनु जसमा कुकीहरूले त्यसको भित्री भरिरहेका थिए र त्यो अनुभवले त्यसलाई विशेष लाग्यो।
त्यो ठिक थियो, तर एक दिन आश्चर्यपूर्वक मलाई पत्ता लाग्यो। केही जनाहरूको समूह उद्देश्यसहित डम्पमा आएका थिए। तिनीहरूको घरको बाडो गर्न र पुनर्चक्रण गर्न। बस्टो त्यो, केही पुराना टिनबुलीहरू निगरानी गर्दै थिए कि कसैले गर्भबाट कुनै मूल्यपूर्ण चीज निकाल्दै थिए कि छैन। त्यसलाई आशा लाग्यो, आशा छ कि त्यसको भाग्य पनि एउटा फेनिक्सको रूपमा उठ्ने भएको बेलामा छन्।